24 Ekim 2015 Cumartesi

HDP, ERDOĞAN’A VE AKP’YE NE KADAR KARŞIDIR?



Bizde ne yazık ki söylediklerimizden ve yaptıklarımızdan daha çok neye ve kime karşı olduğumuz önem taşır.
Karşı olmasan bile o şeye karşı olduğumuzu söylemek, oldukça prim sağlayabilir bize.
Hele hafıza zayıflığının, kamaşmış ve körleşmiş gözlerin, yumuşatılmış beyinlerin var olduğu toplumlarda bu daha da etkilidir.
Aynen HDP’nin AKP karşıtlığı gibi!
HDP, buz dağı gibidir, çoğu görünmez.
PKK’yi yok edin, kırın belini HDP ortada kalmaz.
Biri olmazsa diğeri yaşama şansını kaybeder. Bunu çok yakında gördük.
Önceki seçimlerde Van’da miting alanına 50.000 kişiyi toparlayan HDP, 20 gün kadar önce yapılan eş genel başkan Figen YÜKSEKDAĞ’ın konuşmacı olarak katıldığı mitinge, ellerinde tuttukları belediyeye rağmen ancak en fazla 1.000 yurttaşı getirebilmişlerdir.
PKK, TSK tarafından dağlarda taşlarda, mağara ve sığınaklarda, yurt içi ve dışında darbe üstüne darbe indirdikçe sarsılan HDP de oluyor.
1 Kasım seçimleri HDP için zor geçeceğe benziyor.
Peki, bu HDP, 30 Mart 2014 yerel seçimlerinde % 6,2 alırken 2015 Yılı 7 Haziran seçimlerinde nasıl olur da % 13’ün üzerine fırla?.
HDP’nin ve bu çizgiye akıl ve destek verenlerin tek dayanağı mevcuttur.
“AKP’ye vurmak!” “Ama vurur gibi yaparak vurmak!” Aslında “vurmamak!”
Daha 2005’li yıllardan itibaren kol kola girerek Oslo, Brüksel vb kentlerde müzakereler yapan HDP ile AKP düşman mı oldu?
Bu mümkün mü?
Asla!
AKP ile HDP/PKK’nin izlediği çizgi, hem yurt için ve hem de yurt dışı ilişkiler açısından birbirine çoğu noktalarda çakışacak kadar aslında birbirine benzemektedir.
Yurt dışında her ikisi de ABD ve İSRAİL’e oldukça yakındır.
Biliyorsunuz artık, PYD eş başkanı Figen YÜKSEKDAĞ’ın açıkça söylediği sırtlarını çekinmeden dayadıkları PKK/PYD/YPG gibi terör örgütleri ABD’nin “kara gücü” olarak ilan edilmişlerdir. En son 50 tonluk silah yardımı da almışlardır.
AKP de, BOP’ne eş başkan olan ERDOĞAN tarafından 14 yıldır yönetilmektedir. O kadar yakınlar ki içtikleri su ayrı gitmemekte, içemediklerini de deliğe süpürmektedirler.
Yurt içinde dayandıkları temel de ortaktır.
Her iki tarafta ortaçağ ilişkilerine dayanmaktadırlar.
Sadece sıfatları farklıdır.
Biri gerici, biri bölücüdür..
Bu kadar farklılık, onların halkçı CUMHURİYET’i ve milli devleti birlikte yıkma çabalarını ortadan kaldırmıyor.
Bu iki ortak, zaman zaman ortaklıklarını gizleyerek ve birbirlerine hasımmış gibi davranarak esas itibari ile Kürt-Türk, ALEVİ-Sünni kesimlerden seçmenleri parçalayarak oy devşirmektedir.
Bu gün bütün millet, hangi partiden olursa olsun halkın büyük çoğunluğu, TUSİAD gibi küresel güçlerle işbirliği yapacak kadar zenginleşmiş para babaları, liberal çizgiyi savunanlar, iç ve dış çelişkiler nedeniyle ERDOĞAN’dan ve elbette AKP’den nefret etmektedir.
“AKP GİTSİN, KİM GELİRSE GELSİN!” diyecek kadar da apolitik ve ülkeyi nereye götüreceği belli olmayan bir çizgi kafalara yerleştirilmiştir.
Ben kişisel olarak, AKP’nin 30 Mart 2014 seçimlerinde CHP ve MHP’nin akıllı bir seçim siyaseti izlemeleri sonucunda özellikle Ankara ve İstanbul Belediye başkanlıklarını AKP’den alarak, onu bu kaynaklardan uzaklaştırıp soluksuz ve dermansız bırakabilecekleri gerçeğini ifade etmiştir.
Hani bu gün CHP de MHP de ERDOĞAN’a ve ciddi olarak da 17-25 Aralık nedeni ile adı “hırsızlığa” karışmış kişilere ateş püskürüyor ya!
Peki, 30 Mart’ta bu neden sağlanmadı? Bu soru aklınızın bir ucunda kalsın.
Ya da gerçekten ERDOĞAN’ı YÜCE DİVANA göndermek konusunda ciddi değiller.
Bu 30 Mart sürecinde HDP ne yaptı?
Alabildiği kadar ve hatta fazlasıyla, bu günlerde PKK’lilerin hendek kazarak güvenlik güçlerine tuzak kurabilecekleri bir imkân yarattı mı? Şehitler verdik mi sayısız?
Gelelim 10 Ağustos 2014 tarihine!
HDP eş genel başkanı atıp tutuyordu ERDOĞAN’a: “Seni Başkan yaptırmayacağız!”
Nasıl?
CHP, bu süreçte hatalı da olsa MHP ile bir ortak aday çıkardı.
HDP başkan yaptırmak istemediği aday ERDOĞAN’ın karşısında CHP/MHP’nin ortak adayı Ekmeleddin İHSANOĞLU’nu destekleyebilirdi.
Desteklemedi. Neden?
Seçimlere katılmak istiyordu. Neden?
7 Haziran 2015 seçimleri için çıtayı yükseltmek, CHP’den ödünç oylar adı altında seçmen çalmak, bölücü yapıyı ve elbette PKK’nin bu bölgede ABD’nin kara gücü olarak rol oynayacağı SURİYE’yi bölme ve koridor inşasında yol almak için.
10 Ağustos’ta HDP’nin başkan yaptırmayacağız dediği ERDOĞAN, HDP’nin zımni ama esaslı desteğiyle cumhurbaşkanı seçildi.
HDP adayı Selahattin DEMİRTAŞ oyunu % 6,2’den % 9,3’e yükseltti. CHP, demokrat ve Alevi oyları heder etti.
Hem HDP ve hem de ERDOĞAN istediklerine kavuştu.
7 Haziran seçimlerinde aynı oyun karşımıza çıkartıldı.
HDP, demokrasinin kilit partisiydi, olmazsa olmaz idi.
AKP ancak, HDP barajı aşarsa yıkılırdı.
Bütün küresel güçler, basın patronları, TUSİAD’ın önde gelenleri, HDP’yi açıktan desteklediler, allayıp pullayıp yaldızlayıp halkın önüne çıkardılar.
CHP içinde mevzilenmiş Atatürk ve ALTI OK karşıtları, milli gömlekçiler, Fethullah GÜLEN müritleri, ABD’nin Murat ÖZÇELİK gibi has adamları, uluslararası camiada kod adı ile anılan bilgi elemanları, Avrupa Birliği’nin şafak vakti zuhur eden kızları, “HDP barajı aşmalıdır” gibi talkınlar verdiler.
Parti üst yöneticilerinden bazıları da bu HDP aşığı koroya katıldı.
HDP’ye de bu ülkeyi zor duruma düşüren AKP’den ve ERDOĞAN’dan nefret eden ve kurtulmak için her şeyi yapmayı göze alan CHP seçmeninin elbette Mustafa Kemal ATATÜRK’ten ve vatan sevgisinden kaynaklanan temiz ve saf duygularına kancayı atmak yetiyordu.
Yaptıkları ve söyledikleri tek şey, “Seni başkan yaptırmayacağız!”
HDP, TSK ile güvenlik güçlerinin kışla ve karakol dışına valilerin izin vermediği için çıkamamasıyla Güneydoğu’da PKK ve gençlik örgütleri vasıtasıyla alan hâkimiyetini sağlamıştır. Bunun üzerine beyin yıkama, kafa karıştırma yoluyla kendisine duyulan ödünç sempati (!) ile oldukça demokratik bir oylama (!) sonucunda sıfır fire ile ezici bir sonuç almıştır.
HDP, yine kazanmıştır. Geçici hükümete bakan da vermiştir.
Ancak bölgede durum karışmış, artık durumun olgunlaştığını ve geç kalındığında bu fırsatı kaçıracağını düşünen ABD, bütün gücünü ve terör örgütlerini devreye sokarak SURİYE’nin kuzeyini ve ülkemizden kopartılacak büyük bir toprak parçasını birleştirerek BÜYÜK KÜRDİSTAN’ı kurmaya yeltenmiştir.
PKK de bu duruma paralel olarak ülke içinde terör faaliyetlerine hızla girişmiş ve şehitlerimiz yeniden omuzlarda ana ocağına gelmeye başlamıştır.
Milli çöküş son sinyallerini verir hale gelmiştir.
Milli devlet refleksi devreye girmek zorunda kalmıştır.
24 Temmuz’da TSK, PKK yuvalarını vurmuş, o günden sonra arka arkaya sayısız darbe alan terör örgütü, belini doğrultamayacak bir duruma düşürülmüştür.
HDP, PKK’nin yediği her darbe ile kan kaybetmiş, Kürt kardeşlerimizi kalkışmaya, boykotlara çağırmışsa da itibar görmemiştir. Van mitingine katılanların sayısı ortadadır.
Tekrar başa dönmüş durumdayız.
HDP ile PKK farklı örgütler imiş gibi yorum yapanlar ortaya çıkmış, AKP ile PKK’nin HDP’yi yok etmeye çalıştığı dillendirilmiştir. Mustafa Kemal ATATÜRK’ün kurduğu CHP ve seçmeninin yeniden HDP’ye hayat öpücüğü vermesi için her türlü yalan ve beyinleri yıkama aleti dolaptan çıkartılmıştır.
Bu nedenle de ABD ve diğer güçler devreye girmiş, PKK’ye karşı yöneltilen saldırıların önü kesilmeye çalışılmıştır.
PKK kınanacağına, TSK’nin terör örgütünü dağıtma faaliyetleri önüne set çekilmek istenmiştir.
Bazı siyasetçiler, adeta milleti kandırmak için hem şehitlerimize ve hem de öldürülen PKKlinin ailelerine “insanlık” adına taziyede bulunmaya kalkmıştır.
Bu gayrı milli bir siyasi tutumdur. Asla kazandıracağı bir şey de yoktur. KÜRT kökenli yurttaşlarımız da ancak PKK’nin ortadan kaldırılmasıyla ya da silahları tamamen önkoşulsuz bırakmasıyla rahata kavuşabileceklerdir.
Başta TMMOB olmak üzere pek çok örgüt, HDP’nin “mitingimiz” dediği ve zaten PKK’nin emriyle HDP tarafından kurulan ve maalesef bazı CHP vekillerinin de kuruluş bildirisine imza attığı BARIŞ BLOĞU tarafından düzenlenen mitinge piyon olarak katılmışlardır. Hatta bu mitinge sanki CHP düzenlemiş gibi pek çok genç ve birkaç vekil katılmış ve Malatya’dan gelen 5 genç kardeşimiz de hayatını kaybetmiştir. Bu canların hesabını kim verecektir?
Ankara’da kalbimizde patlatılan ama 102 canımızı alan bomba, tekrar HDP’ye hayat vermek için kullanılmıştır.
Sözüm ona bazı aydınlar, her zamanki gibi HDP’nin ve elbette PKK’nin, ABD’nin düştüğü yerden kalkması için kolları sıvamışlar, yine “Barış” adı altında terör örgütünün ayağa kalkmak ve güç kazanmak için, dağıtılan örgütü yeniden toparlamak için istediği hayat öpücüğünü esirgememişlerdir.
Maalesef hepimizin çok sevdiği, beğenerek okuduğu bazı yazarlar da, başta Bekir COŞKUN olmak üzere, 7 Haziran sonrası yapılacak seçimlerde de “ATATÜRKÇÜ olduğunu söyleyerek” HDP’ye oy vereceğini gözümüzün içine bakarak söylemekten çekinmemektedir. .
Bu süreçte, PKK/HDP ile birlikte yürüyen, HDP’ye sözüm ona AKP karşıtı diye oy vermeyi düşünen ve veren yanlış yoldadır.
CHP, esasen AKP ve ERDOĞAN’ın kaderi ile HDP’nin ABD ve İSRAİL’in kaderine bağlıdır. CHP, elini derhal HDP’den çekmelidir.
Bu olmazsa en çok zararı, 1 Kasım seçimlerinde CHP görecektir.
CHP seçmeni ve Türk Milleti, kaos ve kargaşadan, ALTI OK’tan vaz geçmekten, milli devletten uzaklaşmaktan umutsuzluğa kapılacak ve milli ideoloji ve bağımsızlık bilincini kaybedecektir.
Hiçbir kişi ya da yöneticinin millete ve CHP’ye bu acıyı çektirme hakkı asla olamaz. 21.10.2015
Av. İzzet ULUDAĞ
MERSİN CHP ÜYESİ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder