Yumuşakçalara Soruyorum!.

Yumuşakçalara Soruyorum!..

Omurgalı okurlarımız şimdi soracak;

Kim bu yumuşakçalar?

Onlar kendini bilir. Aslında sizler de çok iyi bilirsiniz.

Yumuşakçalar her yöne döner. Yürürken ya da sürünürken arkalarında sümüksü bir iz bırakırlar. Kanalizayon amipleridir. Kanal kanal gezerler, bölünme yoluyla çoğalırlar. Beyne ihtiyaçları yoktur.

Eskilerin deyimi ile;

Kimin tekeri gıcırdarsa onun arabasına binerler.

Şekil ve ilkeleri olmadığı için girdikleri kabın şeklini alırlar.

Küresel VAMPİRİN avını kandırmak için kullandığı;

Demokrasi, insan hakları, mikro milliyetçilik bunların çatallı dillerine pelesenk olmuştur.

Devletçi olanları küçümser, engerek bakışları ile şöööyle bir süzerler. Sonra; “birey mi önemli, yoksa devlet mi? Devlet birey için vardır” derler.

Derler de, sözün altını dolduramazlar. Çünkü o kadar donanımları yoktur. Programlanmış amiplerdir, sübyelerdir, solucanlardır. “İster misiniz solucan ve sübye bana hakaret davası açsın, iki ayaklı yumuşakçalara benzettiğim için!..”

Neyse; asıl konumuza gelelim;

Bir devletin bireyleri ne zaman güçlü olur? Bireyin güçlü olması için bir devlette olmazsa olmaz olan kurum neresidir?

YARGI - HUKUK

Yargı vatandaşı zulme ve zalime karşı koruyorsa, kanunları çiğneyen kim olursa olsun yargı gereğini yapıyorsa…

Kısacası;

Bireyi devlete, güce karşı koruyor, haklarını savunuyor, suçlu cezasını çekiyorsa birey o zaman güçlüdür.

Hukuk varsa güçlü birey vardır.

Yok edilmiş hukuk, kendi vatandaşına tuzak kuran emniyet ve yargı…

Hukuksuzluk üreten, kan ve kin davaları…

Kuvvetler ayrılığının yok edildiği, tek elden yönetilen bir sisteme methiye düzen avanak yumuşakçalara soruyorum:

Bireyin güçlü olması için hukuk devleti olmak gerekmez mi?

Yargı bağımsızlığı olmayan bir ülkede, bireyin hakkı nasıl korunacaktır?

Sultana “kul” olarak mı?

Padişahım (!) çok yaşa!..

Zahide UÇAR, 9 Şubat 2013
http://www.zahideucar.com
zahide@zahideucar.com

Ben yaşayabilmek için, kesin olarak bağımsız bir ulusun evladı kalmalıyım. Bu yüzden ulusal bağımsızlık bence bir hayat sorunudur.
Ya istiklal, ya ölüm!