Kiralık
tabancalar ateşlendi ansızın
Daha
dün gibiydi, gencecik döküldüler
Aralı
dudaklarında bir mutlu gülümseyiş vardı
Çizgi
çizgi özgürlüktü parıldayan yüzlerinde.
Gel
bir bak, ta yakından
Daha
dün gibiydi, ansızın vuruldular
Belki
yirmi tetikti belki daha çok
Namlular
utanmıştı insanlar değil
Namlular
şaşkındı, bitkindi çaresiz.
Düştüler
toprağa özgürce, korkusuz
Kurşun
sesi değildi bir sevdalı gülüştü
Düştüler
dimdik, özgürce, yalın
Öldüler
ama çoğaldılar ölümsüz.
Gel
bir bak yakından şu yiğitlere
Daha
dün gibiydi acımasız devrildiler
Kan
bir kara görüntüydü göğüslerinde
Ölüm
çirkindi onlar güzelleştirdiler.
Yeniden
yaratmak sesini orduların
Ufuklardan
çizgi çizgi büyüyen
Savaşları
çoğaltmak yüce düzen adına
Uykular
bir daha kaçmasın diye
Sömürülmesin
diye şu çocuk eller.
Gözyaşları
yaraşmaz o ölülere
Onlar
için en soylu örtüler gerek
Gerelim
hıncımızı alev alev yeniden
Devrim
şarkılarından haykıralım onlara.
Ölmediler
onlar, ölmezler ki
Bu
yadsınmaz gerçeği bilmedi satılmışlar
Onlar
bir atardamardı halkların yüreğinde
Gecelerde
yıldız yıldız tutuşan.
Unutma
söz etmek yok gözyaşlarından
Yaylar
şimdi daha güçle gerildi
Yarın
adına göğüs göğüs kuşandık gecede
Gecede
en yenilmez güç bizde gönendi
Ölüler
koştular ordu ordu dağlardan
Ölüler
ansızın içimizde dirildi.
Luis
NIETO
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder