BİLGİLENDİRME (Atatürkçü Düşünce Okulu - Isparta Etkinliği)

BİLGİLENDİRME

Atatürkçü Düşünce Derneği  Genel Merkezi’nin planlaması, ADD “Gül” Isparta Şubesinin eşgüdümünde  Isparta da 14-15 Mart 2015  ve 21- 22 Mart 2015 tarihlerinde “Atatürkçü Düşünce Okulu” adı altında bir etkinlik düzenlenmiştir.

Etkinliğe 10 kadar bilim insanı davet edilmiştir.

Buraya kadar hiçbir sorun yoktur.

 Ancak;

1.      1995 yılında kurulan, Atatürkçü Düşünce Derneği Isparta Şubesi’nin yasal ve yöntemine göre seçilmiş yöneticileri 2013 yılı şubat ayında, ADD Genel Yönetim Kurulunca hiçbir hukuksal gerekçe gösterilmeksizin, kasıtla görevlerinden alınmışlar, yerlerine ADD üyesi olmayan kişiler atanmıştı.

2.   Görevden alınanlar bu hukuksuzluğa karşı yargı yoluna başvurup, kimi davaları da kazanmaları üzerine Atatürkçü Düşünce Derneği Genel Yönetim Kurulu ADD ISPARTAŞUBESİNİN KAPATILMASI, önerisini 2014 Haziranında toplanan genel kuruluna önermiştir. Öneri Genel Kurulca kabul edilmiş, böylece 1995 yılı başında kurulan ADD Isparta Şubesi 2014 HAZİRANINDA KAPATILMIŞTIR.

3.     Kapatılmaya neden olan şube yöneticileri hakkında, dernek iç hukuku gereğince işlem yapılması gerekirken, Türkiye coğrafyasında bulunmayan “Gül Isparta” şubesi yöneticileri olarak atanmış ve ödüllendirilmişlerdir. Şubenin önceki yöneticileri ve şubenin Isparta’da ayakta kalabilmesi için emek ve bedel ödeyen yüzlerce Atatürkçü ise cezalandırılmıştır.

4.     Buraya kadar yasalara, dernekler kanununa, ADD Tüzüğüne, mahkeme kararlarına aykırılıklar vardır. Belki bu olabilir bir durumdur.

Bundan sonrası daha da şaşırtıcıdır.

a)     Kapatılan şubenin, ADD GYK tarafından atanan ve kapatmaya neden olan aynı şube yöneticilerine “Atatürkçü Düşünce Derneği GÜL ISPARTA Şubesi” ni açma yetkisi veriliyor.

b)     Türkiye idari yerleşim birimlerinde “GÜL ISPARTA” adında bir il, ilçe, bucak, köy veya mahalle bulunmamaktadır.

c)     Bulunmayan bir yerleşim biriminde “dernek şubesi açılması” kararını veren ADD Yöneticileri, yalnızca Isparta’da bir hukuksuzluğa imza atmakla kalmamışlar, kendilerine bu yetkiyi veren ADD Genel Kurulunun iradesini yanlış ve amaçlı bir biçimde kötüye kullanmışlardır.

Öyle sanıyoruz, ADD Genel Merkezinin, hukuk bir yana , Kemalist düşün sisteminin değerlerine aykırı tutum ve uygulamaları,  bu etkinlik için  Isparta ya davet edilen bilim insanlarına açıklanmamıştır.

Bu etkinlik için Isparta ya gelmeyi planlayan değerli arkadaşlarımız Isparta’da Atatürkçü Düşünceye gönül ve emek vermiş kişilerle değil, devşirilmiş kermes-kaplıca organizatörleri, güzellik ürünleri pazarlamacılarından oluşan, yaşamında bir kez bile olsun, Gazi Mustafa Kemal in “NUTUK” yapıtını eline almamış, dedikodu yapmak/üretmek dışında hiçbir etkinliği olmayan, ancak makyajlanmış, maskelenmiş bir ekiple karşılaşacaklardır.

Bu etkinlik için Isparta ya gelmeyi planlayan değerli arkadaşlarımızın kendilerine 

A.     “ADD Isparta Şubesi niçin kapatıldı?

B.     Kapatılan Şubenin yerine Adının başına “GÜL” eklenen  yeni bir şube açılmasına neden gerek duyuldu?

C.              ADD Isparta Şubesinin kapatılmasına neden olan “ATANMIŞ” KİŞİLER NİÇİN YENİDEN “GÜL” ŞUBESİNDE GÖREVLENDİRİLDİ.?

D.          ADD Isparta Şubesinin “hukuk dışı yöntemlerle görevlerinden alınan önceki yöneticilerinin” yargıdan aldıkları  kararlar niçin “yok hükmünde”  kabul edilerek uygulanmadı?SORULARINI SORMALIDIRLAR

E.              KONU İLE İLGİLİ BELGE VE BİLGİLER AŞAĞIDAKİ WEB SİTELERİNDE BULUNABİLİR..

F.              GÖREVLERİNDEN ALINAN ADD ISPARTA ŞUBE YÖNETİCİLERİ

Mahmut ÖZYÜREK
O.Mümtaz ÇAPÇI
Feray SELEK
Niyazi ÇAMURCU
Abdullah GÖKTAŞ
Muhittin PEKER
Vedat HALICIOĞLU

G.              http://www.bomba32.com/haber/isparta/tanismanlarin-mutlu-gunu/9901.html

H.             http://www.superhaber.biz/kose-yazisi-yazdir/215

İ.               https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10205103605483699&set=a.1073322907226.114316.1050759898&type=1&theater

J.              http://www.guncelmeydan.com/pano/ataturkcu-dusunce-dernegi-isparta-subesi-neden-hedefte-mahmut-ozyurek-t34110.html

“Milli Marşımız” “Vatan türkümüzün” kabul edilişinin 94. yılı

Sayı   :2015/13

 Konu: “Milli Marş”ımızın Kabul Edilişinin 94. Yılındayız.”              11.03.2015                                                                                                                                                                                             

 Kod: 32.011.159

BASINA VE KAMUOYUNA

Mehmet Akif  tarafından yazılan  İstiklal Marşımızın 12 Mart 1921’de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından “Milli Marş” olarak kabul edilişinin 94. yılındayız.

İstiklal Marşımızın ana vurgusu;

Binlerce yıldır bağımsız, özgür yaşamış vatansever bir ulusun hiçbir güç tarafından “zincire vurulamayacağı”,

Kendilerini “medeni” olarak adlandıran, ancak mazlum milletlerin vatanlarını “canavarca” egemenlikleri altına alarak sömürgeleştiren “hayâsız” istilacılara karşı, Türk ulusunun tek ocak kalıncaya kadar göğsünü siper ederek çarpışacağıdır.

İstiklal Marşımız, dışarıya bağımlılığın, sömürü,  soygun ve zulüm düzeninin değil, ulusal bağımsızlığımızın, özgürlüğümüzün, yurt sevgisinin, ulusal egemenliğimizin ve ulusal birliğimizin dillendirildiği “Vatan türkümüzdür”.

İstiklal Marşımız, bütün ruhuyla ve özüyle devrimci bir marştır. Gerek doğru bir dünya görüşüyle, gerekse bunu ifade ederken kullandığı coşkun ifadelerle 94 yıldır Türk ulusunun antiemperyalist, tam bağımsızlıkçı soylu duygularını dillendiriyor ve dillendirecektir.

Bu nedenle İstiklal Marşımız en üst düzeyde anayasamız tarafından koruma altına alınmıştır. “TC Anayasası’nın 3. maddesi uyarınca Türkiye Devleti’nin “Millî marşı “İstiklal Marşı’dır. Bu hüküm de Anayasanın 4. maddesi uyarınca, değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif dahi edilemez.

Varlığını ve iktidarını küresel çeteye borçlu olan AKP ve Erdoğan;  Kuva-i İnzibatiye artıklarının torunlarını da yanına alarak ülke yönetimine zorla, hile ve aldatma ile el koydu.

Siyaset, medya, üniversiteler, emniyet, ordu, yargı, diyanet, sendikalar, odalar, tarım, hayvancılık, sağlık, kısaca Kemalist Cumhuriyetin kurup yücelttiği tüm kurumları, hatta futbolu bile CFR’nin senaryosunu yazdığı operasyonlarla ele geçirildi. Milli duyguları iğdiş edilerek dönüştürülen, direnci kırılarak uyumlu hale getirilen kurumlar yenidünya düzeninin hizmetkârı konumuna getirildi.

Türk ulusunun yeniden uyanışını engellemek, milli bilincini yok etmek amacıyla bu milletin kanıyla, canıyla kazandığı kurtuluş savaşının ve ulusal bağımsızlığımızın, cumhuriyetimizin simgeleri olan milli bayramlarımızı yasaklayan, andımızı kaldıran ılımlı İslamcı çete, şimdi kirli ellerini “vatan türkümüz” İstiklal Marşı'mıza uzatmıştır.

Hiç gereği yokken, İstiklâl Marşı’nı şu ve bu şekilde değiştirme amaçlı girişimler, en hafif söylemle “gaflet, dalalet ve ihanettir”. İstiklal Marşı'mızın değiştirilmeye çalışılması, alternatif melodiler üretilerek kamuoyunda algı operasyonu yapılması Türkiye Cumhuriyeti'nin egemenlik hakkına, bağımsızlığına, cumhuriyetine doğrudan yapılmış bir saldırıdır. 

Akif’in 1925’te Mısır’a gitmesinin nedeni “Cumhuriyet Tarihi yalancılarının” dediği gibi şapka devrimine duyduğu tepki değil, Mısır Hıdivi’nin davetlisi olarak çalışmalarına orada daha rahat devam edeceğini düşünmesidir.

Atatürk ve Cumhuriyet düşmanı Karşı devrimci softalarca neredeyse "Atatürk düşmanı" olmakla itham edilen Mehmet Akif', Mısır'dan Türkiye'ye döndüğünde Atatürk hakkında aynen şunları söylemiştir:

"Mısır'da onbir yıl kaldım. Fakat on bir saat daha kalsaydım artık çıldırırdım. Sana halisane (gerçek) bir fikrimi söyleyeyim mi: İnsanlık da Türkiye'de milliyetçilik de Türkiye'de Müslümanlık da Türkiye'de, hürriyetçilik de Türkiye'de. ALLAH BENİM ÖMRÜMDEN ALIP O'NA (MUSTAFA KEMAL'E) VERSİN"

“Milli Marşımız” “Vatan türkümüzün” kabul edilişinin 94. yılında, Bağımsızlığımızın önderi Mustafa Kemal Atatürk’ü  ve Bağımsızlığımızın anıt destanını yazan Mehmet Akif Ersoy’u saygı ve özlemle anıyoruz.

YÖNETİM KURULU ADINA :                                                             Mahmut  ÖZYÜREK

Ulusal Eğitim Derneği

Isparta Şube Başkanı

Kemalizm Nerenize Batıyor?

(Ben biliyorum amma terbiyem müsait değil söylemeye)

Fransız yazar Michel Paillarès’nin 1920’de basılan “Müttefikler Karşısında Kemalizm” (LE KÉMALISME DEVANT LES ALLIÉS1) başlıklı kitabından bir alıntı ile başlayalım sorgulamaya.

“General Townshend’ın bir röportajda itiraf ettiği gibi Fransız ve İngiliz karargâhları arasında irtibat subayı olan Albay Azan da bazı açıklamalarında, ateşkesten bu yana İngiliz’in Fransızları ve Türkleri aldattıklarına işaret etti. Bu aydınlatılması gereken bir noktadır.

Neyse ki İngilizler, eğer büyümesine izin verilirse Kemalizm’in ne büyük bir tehlike haline gelebileceğini anlamakta geç kalmadılar. Ayrıca, Ağustos’ta, (1919) Milliyetçilerin Ankara toplantısı sırasında [İngiliz] İstihbarat Bölümünden Suriye'de görevli Binbaşı Noel Halep’ten Diyarbakır’a geldi; Ankara Hükümeti’ne karşı Kürtleri ayaklandırmaya çalıştı. Jön Türkler’den [olduğunu sandığım] bu kişi Mustafa Kemal’e suikast amaçlı bir komplo düzenledi. Bu konuda büyük bir yaygara koptu; bize, İngilizleri zor durumda bırakacak belgelerin yayınlanacağını söylediler fakat sonunda bir şey çıkmadı. Binbaşı Noel amirleri tarafından azarlandı, ihtar verildi fakat hepsi bundan ibaret kaldı.”

1919 Ağustos’unda “büyük bir tehlike”den bahsediyorlar; Mustafa Kemal’in o güne kadar yaptığı tek şey ise, Haziran ayında yayınladığı Amasya Genelgesi. Daha bir şey yapmadan, yalnız niyetini belli etmesi emperyalistleri telâşa düşürüyor.

Ortada henüz Millet Meclisi yok, silah yok, ordu yok, para yok; bir avuç yaşamını bağımsızlık yoluna adamış vatanseverden başka görünen hiçbir şey yok.

Biz Türkler ise, Kemalizm sözcüğünü henüz duymamışız bile 1919’da; adamlar Kemalizm’in “ne büyük bir tehlike” haline gelebileceğinden korkuyorlar.

Ve buralarda başlıyor Kemalizm’e saldırılar, bu güne kadar bitmeyen ve artan bir hızla da devam eden.

Emperyalistler tarihleri boyunca aşağılık gördükleri ülkeler karşısında mağlubiyeti hiç tatmadılar; ta ki 1915’de, Anafartalar’da, o güne kadar tanımadıkları Mustafa Kemal ve Türk askeri onları doğduklarına pişman edene kadar.

Türkiye’yi bir ayda işgal altına alarak emperyalistlerin sömürgesi haline getirmesi beklenen Yunan ordusunu 9 Eylül’de İzmir’den denize döken Mustafa Kemal, 19 Mayıs 1919’da, içlerine yerleşen o korkunun haksız olmadığını gösterdi.

WikiLeaks, ABD Dışişleri Bakanlığına ait 1996 ile 2010 arasında yazışmalarından yaklaşık 250 bin kadarını ortaya döktü. Bunların arasında, Türkiye’de görevli ABD diplomatlarının merkezle yazışmaları diğer bütün ülkelerden çok daha fazla sayıda, tam 9562 belge var.

Bu belgelerin 226 tanesinde de “Kemalizm” ve “Kemalist” sözcükleri geçiyor. Her defasında, bir türlü başlarından def edemedikleri bir beladan bahseder gibiler, her defasında bu beladan bir kurtuluş yolu arıyor gibiler.

Bu belgelerden seçilen alıntılar 95 yılın silemediği korkunun bugün de devam ettiğini göstermeye yetiyor.

1989-1992 arası Misyon şefi, 1994’den 1997’e kadar ABD Büyükelçisi olarak Ankara’da bulunan Marc Grossman 18 Kasım 1996’da merkeze gönderdiği mesajda bakın ne diyor.

“TÜRKİYE’DE ŞERİAT ALÂMETLERİ 2

Başbakan Necmettin Erbakan’ın İslamcı Refah Partisi’nin artan oy sayısı ile Türkiye’de Şeriat düzenini geri getirme hevesinde olanların sayısı da artıyor görünüşünde. Aşağıda, Refah’ın İslamcı çevreleri ve Diyanet İşleri Başkanlığı’ndan edindiğimiz görüşler ülkede, din, politika ve toplumun nereye yönlendiğinin alâmetleri. Burada, Türkiye’nin çoğunluğu inancına bağlı olan Kürt azınlığı başrolde olabilir.

Kürtler: Şeriat’a sadık

31 Ekimde, elçiliğin siyasi ataşesi ile görüşen Refah İstanbul milletvekili Kürt Mehmet Fuat Fırat kendi ırkından olanlar için dinin önemli olduğundan bahsetti. Fırat, Refah’ın Merkez Yönetim Kurulu (parti politikası belirleyen en yüksek kurul) üyesi ve Kürtlerin çoğunlukla yaşadığı, kendinin de köklerinin bulunduğu Hakkâri, Siirt ve diğer güneydoğu bölgesindeki illerden sorumlu olduğunu söyledi. (Not: Fırat’ın Kürtler ve İslam konusundaki uzmanlığı ünlü şeceresine dayanıyor. Fırat, 1925’de henüz emekleme devrinde olan laik Türkiye Cumhuriyeti’ne karşı ilk büyük isyanın başı olan Palu’lu [Elâzığ’ın ilçesi] Şeyh Said’in torunu. Özellikle İslamcı Kürt milliyetçileri arasında olmak üzere, Şeyh Said bir nevi tarikat kahramanı oldu.)

Fırat, Kürtler şeriata sadıktırlar diyor. Bu, Fırat’ın ailesinin de bağlı olduğu (resmen yasak olan) Nakşibendi Tarikatı’nın öğretilerinin sonucu. Türkiye’de Nakşibendi müritlerinin çoğunluğunun Kürt olduğu söylüyor. Fırat, Nakşibendi Kürtler fanatik değiller diyor; kanıtlamak için daha sade ve ölçülü Nakşibendi ayinlerini vecit haline gelen Kadîrî Tarikatı mensupları ile karşılaştırdı. Fırat’ın görüşü, Kürtlerin istediği sadece ABD’de olan hukuksal düzen benzeri, kendi dillerini kullanabilme, kültürlerini geliştirebilme hakkı. Fırat’a göre, Şerait hukuku altında bu haklar tanınacak.

Müritlerini harcayarak, kendi çıkarları peşinde olan, devletle işbirliği yapan pek çok Nakşibendi şeyhinin kendini hayal kırıklığına uğrattığını söylüyor Fırat. Tek istedikleri şey para diyerek yakındı. Aşikâr bir gururla, bunların aksine, Şeyh Said bütün servetini bir ordu kurmaya kullandı; “parasını askerleri için harcadı” dedi.

Fırat, gençliğinde, eserleri mistik Nurcu hareketinin temeli olan İslam bilim adamı Said i Nursî (namı diğer Said i Kürdî) ile nasıl tanıştığını anlattı. Fırat’a göre Nursî, Müslümanlık ve Kürtlerin kültürel bağımsızlığı için faaliyetlerinden dolayı Mustafa Kemâl Atatürk tarafından hapsedilmişti. Nursî 1960’da ölümünden önce bir grup içinde Fırat’ın da bulunduğu Kürt ileri gelenine “Kürtler, Kemalistlerden intikamlarını alacakları” yemini ettirdi.”

Emperyalistlerin emirleriyle AKP’nin yaptığı “Kürt Açılımı” ve şimdi de Tayyip Erdoğan’ın Said i Nursî’yi göklere çıkararak, “Mekânı Cennet Olsun” demesi aslında Kemalistlerden intikam alırken aynı zamanda Şeriat’ı da geri getirme gayretidir.

12 Kasım 2002’de ABD Büyükelçisi W. Robert Pearson, iktidara geleli daha henüz iki hafta bile olmamış AKP’nin, devlet içindeki Kemalistlerle “başa çıkabilmesi”, “intikam alabilmesi” için ABD’ye muhtaç olduğunu merkeze anlatıyor.

“AK PARTİ DİNAMİKLERİ VE ABD ÇIKARLARI 3

Erdoğan’ın danışmanları isteseler de istemeseler de, devlet içindeki Kemalistlerin baskısına karşı koyabilmek için, ABD ile iyi ilişkilerin onlara yardımcı olacağını biliyorlar.”

Hemen ertesi gün, 13 Kasım’da çare arıyor, direktif veriyor Büyükelçi.

“AK PARTİ, PARTİ GENEL BAŞKAN ERDOĞAN’IN BAŞBAKAN OLMASININ ÖNÜNDEKİ ENGELLERİNİ KALDIRABİLİR Mİ? 4

Erdoğan’ın ve arkasındaki tabanın beklentilerini karşılayacak ve devlet istikrarını devam ettirecek çözüm:

Erdoğan sabırsızlığını kontrol edecek, yavaş fakat muntazam adımlarla ilerleyecek ve Kemalist Devletin sembollerine karşısına alıyor görünmeyecek”.

Hatırlasınız muhakkak; verilen emri yerine getiren Erdoğan, “Ben değiştim” diyordu o günlerde.

Hiç vakit kaybetmiyorlar; 16 Kasım’da Gül, Büyükelçiye beklediği müjdeyi veriyor.

“AK PARTİ ABDULLAH GÜL BAŞBAKAN OLARAK YENİ TÜRK HÜKÜMETİNİ KURUYOR 5

Gül sivil-asker ilişkilerindeki dengesizliğin düzeltilmesi gerektiği düşüncesinde; bizimle özel görüşmesinde açıkça, bu tür demokratik bir reformu getirmenin Kemalist Düzen tarafından ‘istikrarsızlaştırma’ olarak algılanacağını söyledi ve ‘olursa olsun’ dedi.”

Resmin bütününe baktığımızda ortaya çıkan, emperyalist çetelerin Kemalizm’den kurtuluşu iktidara getirdikleri AKP’de gördükleri ve ellerindeki bütün imkânlarla AKP’yi yönlendirdikleri, teşvik ettikleri, cesaret verdikleri ve destekledikleri.

Mustafa Kemal ne büyük bir kişi imiş ki ölüsü canlısından daha korkutucu bu emperyalist çeteler için.

Tam 95 yıl geçmiş aradan, adamlar bizim hainlerimizin de işbirliği yaptığı kumpaslarla hâlâ yıkamadılar Kemalizm’i ve biliyorlar ki hâlâ bela olarak devam etmeye yeminli, yolunda canını vermeye hazır milyonlar var.

Erkan Güçiz

erkanguciz@gmail.com

________________________________________

1. https://archive.org/download/lekmalisme ... ail_bw.pdf

2. http://wikileaks.org/cable/1996/11/96ANKARA12278.html

3. https://wikileaks.org/cable/2002/11/02ANKARA8139.html

4. https://wikileaks.org/cable/2002/11/02ANKARA8165.html

5. http://wikileaks.org/cable/2002/11/02ANKARA8358.html

Uluslar, egemenliklerini geçici bile olsa, bırakacağı meclislere dahi gereğinden fazla inanmamalı ve güvenmemelidir. Çünkü meclisler bile despotluk yapabilir ve bu despotluk bireysel despotluktan daha tehlikeli olabilir. Meclislerin öyle kararları olabilir ki, bu kararlar ulusun yaşamına giderilmesi olanaklı olmayan zararlar verebilir.

Gazi Mustafa Kemâl Atatürk