Sözcü Gazetesini şiddetle kınıyor ve Türk Halkından özür dilemeye davet ediyoruz

  Sayı   :2014/05

  Konu: “Sözcü Gazetesini şiddetle kınıyor ve Türk Halkından Özür dilemeye davet ediyoruz”                                                15.01.2014

  Kod: 32.011.159

BASIN AÇIKLAMASI

Ölen, Ruhuna Fatiha Okunacak olan Türkiye Cumhuriyeti Devleti Değil Çürümüş AKP İktidarıdır.

15 Ocak 2014 Günlü “ Sözcü” gazetesinin “ACI KAYBIMIZ”, “DEVLETİ KAYBETTİK” manşeti ile verdiği tam sayfa ilanı tümüyle reddediyoruz. Çürümüş, fiilen yıkılmış olan AKP iktidarına can suyu vererek, meşru ve güçlü göstermek, sözcü Gazetesinin değil, AKP'yi iktidara taşıyan Egemen güçlerin ve onların avukatlığına soyunan, satılmış işbirlikçi medyanın görevidir.  Mustafa Kemal Atatürk ün öncülüğünde ve Türk ulusunun Kanla irfanla kurduğu Türk Devleti’nin BOP eşbaşkanlarınca ve bir avuç işbirlikçi güruh tarafından yıkıldığını ileri sürmek, en basit anlatımıyla “Bizi yok etmek isteyen emperyalizme ve bizi yutmak isteyen kapitalizme” uşaklıktır.  

Türkiye Cumhuriyeti’nin “Ruhuna Fatiha” okunduğunu yazıp söylemek, 2013 Haziran direnişinde, 19 Mayıslarda, 29 Ekimlerde, 10 Kasımlarda AKP faşizmine karşı ayağa kalkan milyonlara, bu uğurda can veren devrim şehitlerine karşı yapılmış büyük bir değerbilmezlik, daha ötesi “Gaflet, Dalalet ve ihanettir”. AKP rejiminin halk düşmanı, dinci, sermaye yanlısı ve işbirlikçi karakterini yüceltmektir.

Sözcü Gazetesinin bu çarpık anlayışına en güzel yanıtı Mustafa Kemal Atatürk vermektedir. “Mazinin kararsız, çürümüş zihniyeti ölmüştür. Bütün dünya bilmelidir ki, Türk milleti hakkını, haysiyetini, şerefini tanıtmağa kadirdir. Türk vatanının bir karış toprağı için bütün millet bir vücut olarak ayağa kalkar. Haysiyetinin bir zerresine, vatanın bir avuç toprağına vuku bulacak tecavüzün bütün mevcudiyetine vurulmuş darbe olacağını artık Türk milletinin fark etmediğini sanmak hatadır.”

Bu nedenle Sözcü Gazetesini şiddetle kınıyor ve Türk Halkından özür dilemeye davet ediyoruz.

YÖNETİM KURULU ADINA:                                                                                                           Mahmut ÖZYÜREK       

ULUSAL EĞİTİM DERNEĞİ

ISPARTA ŞUBE BAŞKANI

Meşruiyeti Kalmayan Hükümete Karşı Türk ulusunun Direnme Hakkı Doğmuştur

 “Türk ulusu için, “en son çare” olarak,

meşru direnme hakkının tüm koşulları oluşmuştur.”

Mustafa Kemal ATATÜRK’ÜN 7 Ağustos l929'da Eskişehir-Sakarya'da,8 Ağustos'ta bir konuşma yapmış ve bu konuşma Ankara Hâkimiyeti Milliye gazetesinde yayımlanmıştır.

 “Türk Milleti, kendinin ve memleketinin yüksek menfaatleri aleyhine çalışmak isteyen bozguncu alçak, vatansız, milliyetsiz beyinsizlerin saçmalamalarındaki gizli ve kirli emelleri anlamayacak ve onlara müsamaha edecek bir heyet değildir. Türk Milletinin sosyal düzenini bozmaya yönelen didinmeler boğulmaya mahkûmdur.”

Yine Atatürk Bursa Nutkunda; “Türk genci İnkılâpların sahip ve bekçisidir, bunları zayıf düşürecek en küçük veya en büyük bir hareket duydu mu, bu memleketin polisi vardır, adliyesi vardır demeyecektir, hemen müdahale edecektir. Elle, taşla, sopa ve silahla, nesi varsa onunla eserini koruyacaktır.” demektedir.

1982 Anayasasının başlangıç hükmünde de  Anayasa “Türk Milleti tarafından, demokrasiye âşık Türk evlatlarının vatan ve millet sevgisine emanet ve tevdi” olunmuş, böylelikle Anayasa’yı koruma görevi, Türk evlatlarının vatan millet sevgilerine ve uyanıklıklarına bırakılmıştır.  Yani Türkiye Cumhuriyeti Anayasası “vatandaşların uyanık bekçiliğine” emanettir. Bu ifadeyle, her “Türk Evladına”  Anayasa’yı ve anayasal düzeni koruma görev ve sorumluluğu verilmiştir. Bu görev ve sorumluluk, son kertede düzenin değiştirilmesine, Anayasa'ya ve hukuka aykırı tutum ve davranışlarıyla yasallığını yitiren bir iktidara karşı “direnme görevini” de içermektedir.

Anayasa Mahkemesi, 1 Şubat 1988 günü kurulan Sosyalist Parti Tüzüğü’nün 18. maddesindeki “direnme hakkı”na ilişkin düzenlemeyi Anayasa ve Siyasi Partiler Yasası’na aykırı bulmayarak; Tüzük’teki bu düzenlemenin siyasal partinin kapatılmasına gerekçe oluşturmayacağını kabul etmiştir. Bu kabul doğrultusunda da, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın açtığı kapatma istemli davayı reddetmiştir. (08.12.1988 günlü, E.1988/2-SPK, K.1988/1 sayılı karar)

AYM bu kararında, “direnme hakkı”nın bireysel özgürlük alanı içinde olduğunu benimsemiş, bu hakkın anarşiye neden olacağı savını ise kabul etmemiştir. John Locke’ın da belirttiği gibi, “Sözleşme’nin feshi anarşi doğurur kaygısıyla insanlar diktatörlüğü kabul etmek zorunda değildir.”

Halkına karşı insan haklarına aykırı bir şekilde baskı kuran yönetimlere karşı direnme hakkını kullanması uluslararası hukuk açısından da korunmaktadır. TC Anayasası’nın 90. maddesinde, “yöntemine göre kabul edilen uluslararası sözleşmelerin iç hukuk normu olarak kabul edildiği” kurala bağlanmıştır.

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nca 10 Aralık 1948 günü kabul edilen ve Türkiye tarafından 6 Nisan 1949’da onaylanan İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin önsözünde yer verilen, “insan haklarının tanınmaması ve hor görülmesinin insanlık vicdanını isyana sevk eden…” ile “insanın istibdat ve baskıya karşı son çare olarak ayaklanmaya mecbur kalmaması için” ifadeleri, Bildiri’nin direnme hakkını bir insan hakkı olarak kabul edildiğini göstermektedir.

Bu ifadelerin, Anayasa’nın 90. maddesi uyarınca iç hukukumuza taşındığını vurgulamak yeterlidir.

Yani “direnme hakkı”  tamamen hukuki ve felsefi temeli olan, temel bir insan hakkıdır. Başka bir söylemle doğal hukukla uyumlu olmayan bir sosyal düzene karşı isyan etme, “direnme” hakkı uluslar arası hukukta yüz yıllardır yerini almış meşru bir haktır.

ABD, AB'ye bağımlı, NATO, PENTAGON, IMF, DB, CIA, vb. emperyalist kurum ve kuruluşların, uluslar ötesi tekelci sermayenin ve yerli uzantılarının çıkarlarını korumak için ülkemizde politika yapan siyasi partiler kullanılarak Türk ulusunun neredeyse tüm maddi varlıkları zorla ve hile ile elinden alınmıştır. Yeraltı, yer üstü madenleri, fabrikaları, işletmeleri ve limanları yağmalanmıştır. Türk ulusunun vatan toprakları, stratejik değeri yüksek yöreler yabancılara peşkeş çekilmektedir.

Dinciliği, küresel çete tarafından kurgulanan diktatörlüğünü perçinlemek için bir dolgu malzemesi olarak kullanan AKP hükümeti, on bir yılı aşkın bir süre boyunca uyguladığı işbirlikçi, gerici ve halk düşmanı politikalarının ardından büyük bir bunalımın içine düşmüştür. Türkiye’nin emperyalist politikalara karşı durma olasılığı bulunan kurumları AKP iktidarınca etkisizleştirilmiş, emperyalistlerin ve işbirlikçilerinin ihtiyaçları doğrultusunda yeniden yapılandırılmıştır. Türkiye en planlı, en büyük, en organize ve Anadolu’nun tarihinde daha önce hiç görmediği “İttifak devletleri” mantığındaki haçlı orduları tarafından tek bir kurşun bile atılmadan işgal edilmiştir. Bu silahsız işgal önce beyinlerde, şimdi de anayasal ve yasal düzenlemelerle meşrulaştırılmaktadır.

Son 60 yıldır yetersiz de olsa uygulanan demokrasi ile oluşturulan Parlamento erozyona uğratılmış, işlevsizleştirilmiştir. Parti içi demokrasi kanallarını bilinçli olarak tıkayan diktatörlük heveslisi parti liderlerince halka dayatılarak seçtirdikleri milletvekillerinden(!)  oluşan parlamento, ülke ve ulusun sorunlarının çözümü yerine, AKP’nin icraatlarını meşrulaştırma işlevi gören bir organa dönüşmüştür. Muhalefeti ve iktidarıyla parlamento, ulusun sorunlarının çözümleme işlevini yitirmiştir.

Hükümetin meşruiyet bunalımı olarak ortaya çıkan bu kriz, ne tek başına yolsuzluklarla ne de yargı sistemindeki mutlak tıkanmayla açıklanabilir. AKP hükümeti, kendisiyle birlikte iktidara yerleşen güçlerle beraber, bir bütün olarak iflas etmiştir.

İktidar Son günlerde, ortada çok büyük yolsuzluk, rüşvet iddiaları ve bununla ilgili bir soruşturma varken, soruşturmanın yasalara ve hukuka uygun biçimde yürütülmesini önlemek ve olayın üstünü örtmek için kendi koyduğu yasal kuralları ve Anayasa'yı çiğneme arsızlığını göstermektedir.

Hiçbir siyasi iktidarın, hukuka ve Anayasa'ya aykırı bir düzenleme yapma yetkisi yoktur. Anayasalar iktidarları hukuk ile sınırlayan metinlerdir. Seçilmiş her siyasi iktidar, Anayasa'nın bu kurallarına uymakla yükümlüdür.

İnanılmaz bir keyfilikle Ceza Yargılama Yasası'nı hükümleri ve ilkelerini göz ardı etmekte, bir yandan toplumsal muhalefeti tasfiye operasyonu yaparken -son bir gayretle, HSYK’ ya da temsil ettiği hukukun üstünlüğünü, TBMM’de çoğunluğu elinde tutan partisine bağlamaya çalışmaktadır. Ülkenin ve ulusun tüm kurum ve değerleri “Tek parti diktatörlüğü” adına heba edilmektedir.

Önerdikleri çelişkili, yapay çözüm önerileri ile toplumsal muhalefeti oluşturan bileşenlerin kafasını bulandıran, toplumsal safları ayrıştıran muhalefet partileri kitlelere önderlik yapmamakta/yapamamaktadır.

Muhalefet etmeyi seçim sandığına indirgeyen, seçimleri toplumsal muhalefetin giderek yükselen öfkesini dizginleyen bir dalgakıran olarak gören muhalefet partileri, bunalımdan çıkışı seçimlerde sağcı adaylar göstererek sağ seçmenin oylarını almakta görmektedir. Bu çözüm değil,  çözümsüzlüğün halka dayatılmasıdır.

Ortalama zekâya sahip olanları bile isyan ettiren bu akıl dışı proje, Egemen güçlerce uzun süredir alt yapısı oluşturulan,  Erdoğansız AKP ile krizin şiddetini azaltma ve bugünkü işbirlikçi, dinci, piyasacı rejimi ayakta tutma çabalarının ürünüdür. Egemenlerin çözüm olarak önümüze sürdükleri seçim ve sandık pazarlayıcılığı ise, seçimlerde biri diğerinden farksız seçeneklerden birini tercih etme dayatmasıdır.

Tüm bu veriler açıkça göstermektedir ki; ulusal devleti, maddi varlıkları, canı, onuru ve şerefi dıştan ve içten ağır bir saldırıyla karşı karşıya kalan Türk ulusu için, “en son çare” olarak, meşru direnme hakkının tüm koşulları oluşmuştur.

Hukukun amacı, toplumun ve bireylerin güvenliğini, iyiliğini ve mutluluğunu gerçekleştirmek, adalet, eşitlik ve hürriyeti sağlayıp devam ettirmektir. Baskı ve zulüm boyutuna varan hukuksuzluk direnme hakkını doğurur. Çünkü zulüm, baskı ve adaletsizlikle yönetilmeye razı bir toplum bugüne kadar var olmamıştır ve olması da mümkün değildir

Kaldı ki; Mustafa Kemal Atatürk söylese de söylemese de, Anayasa yazsa da yazmasa da insanlığın doğuşundan bugüne kadar, insanların haksıza, gayri meşru ya karşı direnme hakları vardır. Bunun anarşi ile değil, tersine düzenin korunmasıyla ilgisi vardır ve böyledir. “Direnme hakkı”; hukuksallığını ve meşruluğunu yitiren hükümeti,  “değiştirmek” ya da en azından onu yasa dışı ve haksız eylemlerini geri almaya zorlamaktır.

2013 yaz aylarında toplumun büyük kesiminin ortak talebi haline gelen “Hükümet İstifa” sloganıyla başlatılan, Anayasa ve yasalara aykırı davranışlarıyla hukuksal dayanaklarını yitiren, hukuku dışlayan, hukuk devleti yerine baskı rejimi kuran bir iktidara karşı “direnişi”, bu kez sonuç alınıncaya dek daha güçlü ve örgütlü bir biçimde yeniden yükseltmenin tam zamanıdır.  

“Direnme hakkı”nın kullanılmasında gösterilecek en küçük bir tereddüt ya da erteleme, Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin sonunu getirecek, ulusal devletini kaybedecek Türk halkını sömürgecilerin kölesi yapacak durumları yaratacaktır.

15 Ocak 2014 Isparta

Mahmut ÖZYÜREK

Ulusal Eğitim Derneği

Isparta Şb. Başkanı

En Güzel Türkçe Ezan (Sadettin Kaynak) ve Gelişimi "Asrın Dev Lideri"

ULUSUMUZA ÇAĞRI!

Sağlam İrade(!)…/Figen ÖZEN

Türk milletinin kayıtsız şartsız egemenliği, yapılan gizli anlaşmalar, Oslo görüşmeleri ile ABD-AB-Öcalan şeytan üçgenine devredilmiş ve dar bir alana adeta hapsedilmiştir.

Bu dar alanda cemaat-iktidar işbirliği öne çıkmış ve sabırla, sessizce devletin bir  çok  kurumunda kadrolaşmayı başarmıştır.

O devirde cemaat-iktidar işbirliğinin amacı birdir. Her ikisi de “Büyük Abi”nin emirlerine baş kesmekte rant ve devleti ele geçirmek için riya dolu temennalarla, küresel çetelerin himayesinde ceplerine yemyeşil dolarları doldurmaktadırlar.

Onlar küresel çetelere hizmet ettikçe yolları açıktır. Aynı merayı kullanan sürünün iştihası ile ulus devleti paylaşmakta bir sakınca görmemektedirler.

Akıl ve mantığın kabul edemeyeceği bir süreç başlamış, tüm kadroları denetim altında tutan küresel çeteler, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin bölünmez bütünlüğüne göz dikmiştir.

Ancak,  Türkiye’yi didik, didik etmek için yaptıkları,  tüm   planları, engelleyecek bir güç vardır önlerinde. Tüm tırpanlamalara, dönüştürme çabalarına rağmen,  Cumhuriyet’i korumanın, devletin ülkesi ve milleti ile  bölünmez bütünlüğünü savunmanın görevleri olduğu bilincinde olan Türk ordusu… Milliyetçi ve Kemalist  subayların oluşturduğu kadro…

5/Kasım/2007’de İllüminati’nin sadık memuru BUSH’un Oval Ofis’inde, Erdoğan’la yapılan o çok özel görüşmede, Ergenekon planı, iktidarın eline tutuşturulmuştur.

Türk Silahlı Kuvvetleri’nin küresel çetelere biat etmeyen, ettikleri yemine sadık kalan Kemalist ve milliyetçi kadrosu, sabahın alaca karanlığında, çok tuhaftır ve acıdır,  Türk(!) polisi tarafından der-dest edilerek, göz altına alınmıştır.

Ve   “çok ama çok kahraman bir savcının”  yazdığı iddianame ile bu göz altına alınma süresi tutuklanmaya dönüştürülmüştür.

Adı geçen savcı Cumhuriyet’in iddiacısı olduğunu tamamen unutmuş, hukuku üsttekilerin emrine amade kılmıştır. Bu nedenle kendisine zırhlı araba ve koruma tahsis edilmiştir. O artık “kayıtsız, şartsız” iktidarın savcısıdır.

“ Kendi ülkesinin milli ordusuna, milli istihbaratına, milli bankasına, milletin gönlünde yer edinen sivil iktidarına kumpas kuranların bu ülkenin hayrına bir iş yapmış olmayacağını çok iyi bilir. Amaca ulaşmak için her yolu mubah görenlerin nasıl hastalıklı anlayışlar ürettiğini iyi bilir.”

Yalçın Akdoğan’ın bu itirafı doğru, fakat eksiktir. Küresel çeteler, cemaat ve iktidar milli orduya kurulan kumpasın baş aktörleridir. Sırıtkan şeytanların bir araya gelmesiyle, Türk ordusu kafeslenmiş, esir edilerek, zulümhanelere kapatılmıştır.

Sahte deliller üretilmiş, PKK’lılar gizli tanık olarak dinlenmiş, telefonlarına veriler yüklenmiş aslan yürekli yargıçlar, Adalet Hanım’ı da bir başka hücreye hapsederek, kendilerine verilen emiri uygulamışlardır.

Verilen cezalar, Kürt Nemrut Mustafa Divanı’nda,  Boğazlıyan Kaymakamı M. Kemal Bey için verilen idam hükmünden farksızdır. Kiminin boynu kırılmış ve/veya kırdırılmış, kimi kanserden ölene kadar tutuklu kalmıştır. En önemlisi askerin şeref ve haysiyetiyle oynanmış ve intihar vakaları, istifalar olağan kabul edilmiştir.

Bu süreçte Erdoğan için yargı bağımsızdır, Hukuk Devleti gereğini yapmaktadır. Savcılar aslan, yargıçlar   kahramandır.

Dershanelerle ilgili kayıkçı kavgası başladığı zaman, zülfiyare dokunulmuş ve yolsuzluk, rüşvet, kara para operasyonu Erdoğan’ın kimyasını bozmuştur. 17-25 Aralık’taki YOLSUZLUK  operasyonun kendisine uzanması üzerine, paçayı kurtarmak adına atağa geçmiştir.

 Maalesef devletin içinde yapılaşmaya giden bir örgüt, bir çete var. Bunlar mahremiyet diye bir şey tanımıyor" diyen Erdoğan, "Çok ciddi bir iftira kampanyası var. Devletin içinde yapılaşmaya giden bir örgüt bir çete de var. Bunlar mahremiyet diye bir şey tanımıyor. İzlemekse izlemek, dinlemekse,  dinlemek. Yargıda dürüst adım atan bütün yargı mensuplarını tenzih ediyorum ama maalesef belli bir örgüt anlayışı içerisinde görev alanının dışına çıkarak bazı medya gruplarına da içine alarak masum insanları karalamak isteyen yargı mensupları var. Oradan da bu tür servisler yapılıyor. Hiçbir savcı medyayla işbirliği yapamaz.”

Aynı şekilde yürütme mensupları da var, bu da polisin içinde var. Ben polisin de ahir ekseriyetini tenzih ederim ama maalesef orada da var, oradan da bu tür servisler yapılıyor."

Hatta Erdoğan, bu söylemle de yetinmemiş sanal çetelerin kurulduğunu(!) ve bu çetelerin en tepesine de “Recep Tayyip Erdoğan”ın yerleştirildiğini de söylemiştir.

Kimdir bu operasyonu düzenleyenler? Ama daha önce malum kayıkçı kavgasında gözden kaçan ve/veya görmezden gelinen ana tehlikeyi de işaret etmemiz gerekmektedir.

CFR memorandumunu tüzükleştiren iktidar eğitim konusunda, yerelleştirme sözü vermiştir. Kayıkçı kavgasının arkasındaki ana gerçek, yerel seçim öncesi bebek katiline ve bölücü örgüte verilen sözlerdir. Büyük Abi böyle olmasını emretmiştir.  

 AK KİTAP: Sayfa 12:
Partimiz, eğitim hizmetlerinin yerelleştirilmesinden özelleştirilmesinden yanadır.
Sayfa 35:
Çağımız bir yönüyle küreselleşme çağı, diğer yönüyle yerelleşme ve yerel yönetimlerin, devlet sistemleri içindeki ağırlıklarının arttığı çağdır.
Sayfa 41′de ise eğitimin küreselleşme odaklarının şehir devletleri planı gereği zamana yayılarak yerelleştirileceği ifade edilmiştir.
Temel eğitim hizmetlerinin verilmesi pilot uygulamalarla, merkezi idarenin taşra birimlerine ve yerel yönetimlere aktarılacaktır.

Kimdi bu operasyonu düzenleyenler? Erdoğan’ın kahraman polisleri, aslan yürekli savcıları… Dün iktidarın emrindeydiler, ortaklık bozulunca kirli çamaşırları ortaya döktüler.

Erdoğan’ın, operasyon sonucu bozulan kimyası, ok kendini işaret edince müthiş bir öfkeye dönüşerek, dün baş tacı ettiği kurum ve kişileri suçlamaya başlamıştır.

Yavuz hırsız ev sahibini bastırmıştır. Bu bastırışın adı da ne yazık ki “sağlam idare”  olarak ambalajlanarak millete yutturulmuştur.

Erdoğan ve onun “Adalet Bakanı”, “İç İşleri Bakanı”  işbirliği yapmış,  “paralel devlet”i tasfiye perdesi adı altında bir başka operasyona imza atmıştır.

“Bilal’e uzanan eller kırılsın.” Operasyonda görev alan tüm kadrolar görevden alınmış, dünün kahramanları suçlanmış, rüşvet iddiaları ortalıkta dolaşmış, “sağlam irade” ve “itaatse itaat, biatse biat, ölümüne arkasındayız”  diyen zihniyet, devlet kurumlarını kıyıma uğratmıştır.

Ve dün gece muhterem halkımız Bülent Ersoy’un tesettürü ile uğraşırken, Ana Muhalefet Partisi’nin  anlı, şanlı lideri yerel yönetim adaylarını açıklarken TBMM’den HSYK ilgili değişiklikler el çabukluğu ile geçirilmiştir.  

Ancak bir zamanlar adı “GAZİ MECLİS” olan TBMM’de, ithal malı ampullerle aydınlatılan Adalet (!) Komisyonu’nun toplantı yaptığı salon yüz kızartıcı bir olaya sahne olmuştur.  Erdoğan’ın “militan” diye adlandırdığı,Eminağaoğlu’nun Komisyon Başkanı’ndan söz istemesi üzerine, AKP’li milletvekilleri Eminağaoğlu’nun üzerine yürümüşlerdir. Adalet Bakanı olaylar vuku bulduğu dakikada  salondadır. Milletin vekilleri, milletin yargıcını  tekme,tokat hırpalamıştır. AKP Tokat milletvekili Zeyid Aslan, Eminağaoğlu’na attığı tekme, Türk yargısına atılan bir tekmedir. Elbette bu tekmeden Türk milleti de nasibini alacaktır. ‘tekme, tokat, zorbalık, gereğini yapın.’ Sağlam (!) iradenin dikta anlayışının ifadesidir.

“TBMM Adalet Komisyonu'nda, HSYK ile ilgili yasa teklifinin 7., 8., 9., 10. maddesi kabul edildi. TBMM Adalet Komisyonu'nda, HSYK Kanun Tasarısı maddeleri üzerindeki görüşmelere devam ediliyor. Yasa teklifinde yer alan, 7. 8. 9. maddeler kabul edildi. Tasarıda yer alan maddeler şöyle:

MADDE 7- 23/7/2003 tarihli ve 4954 sayılı Türkiye Adalet Akademisi Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 8- 4954 sayılı Kanunun 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 9- Başkanlık, Başkan ile üç başkan yardımcısından oluşur. Başkan yardımcılarının sorumlu olduğu birimler Başkan tarafından belirlenir."

MADDE 10- 4954 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, ikinci fıkrasında yer alan "Yönetim Kurulunca" ibaresi "Başkan tarafından" şeklinde değiştirilmiştir.

"Başkan, Bakan tarafından Yargıtay ve Danıştay üyeleri, birinci sınıf adli ve idari yargı hakim ve savcıları ile bu sınıftan sayılanlar, hukuk profesörleri, en az yirmi yıl fiilen mesleği icra etmiş avukatlar veya en az yirmi yıl fiilen mesleği icra etmiş birinci sınıf noterlerden muvafakatleri alınarak gösterilen üç aday arasından Bakanlar Kurulunca dört yıl süre ile seçilip görevlendirilir veya atanır. Başkan yardımcıları, yukarıda sayılanlar arasından Bakan tarafından görevlendirilir veya atanırlar. Süresi biten Başkan bir dönem daha AYM usulle yeniden seçilip görevlendirilebilir veya atanabilir."

Hukuk, sadece üsttekiler, PKK’lılar için değil, bu kez de deveyi havuduyla götürenler için değiştirilmektedir.

“Halkın ekmeğidir adalet” B.Breht

Türk milleti ekmeğine, emeğine sahip çıkmalıdır. Hukuk bu milletin her ferdi için geçerli olmalıdır ve kişilere göre yasa değişikliği yapılıp, hukuk ve yargı zedelenmemelidir.

13.Ocak.2014                                                                           Figen ÖZEN