BASIN AÇIKLAMASI (Hangi Yüzle Karşılayacaksınız ATATÜRK’Ü?)

Sayı:2017/006

Konu: “6 Mart Atatürk’ün Isparta ya gelişi”                                                                        06 Mart 2017         

Kod: 32.011.159

BASIN AÇIKLAMASI

(Hangi Yüzle Karşılayacaksınız ATATÜRK’Ü?)

6 Mart 1930 Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Isparta’ya geliş tarihidir. 6 Mart 2017 yani Atatürk’ün Isparta’ya gelişinin 87. Yıl dönümü. Isparta da 1976 yılından bu yana 6 Mart günü bu günün anısına törenler düzenlenir. Gösterişli, şekilci, Protokol e dâhil zevatın içeriği boş, övgü söylemleri ve göstermelik kimi etkinlikler dışında öze ilişkin hiçbir şeyin yapıladığı törenlerdir bunlar.

Sanki 6 Mart 1930 günü Gazi Mustafa Kemal Atatürk Isparta’ya turistik geziye gelmiş gibi anılır, anlatılır. Sonra da hiçbir şey olmamışçasına, kimilerinin zoraki/görev gereği olarak katıldığı törenler biter. Bir sonraki 6 Mart’a kadar unutulur.

Öncelikle anımsatmakta yarar var, Gazi Mustafa Kemal Atatürk elindeki olanaklarla değil, yaratması gereken olanaklarla düşünürdü.

Atatürk 1919 -1935 yılları arsındaki süreci şöyle tanımlıyor.

“Uçurum kenarında yıkık bir ülke... türlü düşmanlarla kanlı boğuşmalar... yıllarca süren savaş.., ondan sonra, içerde ve dışarda saygı ile tanılan yeni vatan, yeni sosyal yaşam, yeni devlet ve bunları başarmak için arasız, devrimler... işte, Türk genel devriminin bir kısa diyemi...”

Atatürk yurt gezileri; “yeni vatan, yeni sosyal yaşam, yeni devlet ve bunları başarmak için arasız, devrimler” in yerleşip yaygınlaşması, gelişip yücelmesini yerinde görmek, eksilikleri gidermek, yeni olanakların yaratılması için gereken önlemleri almak amaçlıydı

 6 Mart 1930 Isparta ziyareti de belirttiğimiz bu amaca yönelikti. Bu ziyaret sırasında Isparta da yaşamsal değerde üç önemli dev yatırım planlanmıştır

1.    Isparta da ilk Gülyağı fabrikası,

2.    Keçiborlu’da Kükürt fabrikası

3.    Isparta da (daha sonra Sümerbank Halıcılık adını alacak olan) İplik Fabrikası. 

Her üç yatırım kısa süre içerisinde gerçekleştirilmiş ve Isparta ya, Isparta ekonomisine, Isparta’nın sosyal- kültürel yaşamına büyük, yadsınamaz katkılar sağlamışlardır.

Hiç bir zaman Atatürkçü olmayan, Görev gereği Atatürk’ü savunurmuş gibi yapan Gösterişli, şekilci, tören Atatürkçüsü Protokol e dahil zevata bir yurtsever Ispartalı sorarsa;

 1911 de yapılan, kurtuluştan sonra millileştirilen İzmir den- Isparta’ya uzanan "Gazi’yi Isparta’ya getiren Demiryolunun bugünkü hali nedir? Diye.

“Artık üretmiyoruz, yalnızca tüketiyoruz. Bu nedenle taşınacak, ihraç edilecek bir şeyimiz de kalmadı.  Batılılar tarafından üretilen araçları kullanıyoruz. Benzinini – Mazotunu da çuvallar dolusu dolar ödeyerek yabancılardan alıyoruz. Bu nedenle Demiryollarını  “Çürümeye bıraktık”  demek dışında bir yanıtınız olabilecek mi?

Peki, yokluk ve yoksulluk içinde 17 Şubat 1934 tarihinde Sümerbank ile İş Bankası 300,000 TL sermayeli Keçiborlu Kükürtleri T.A.Ş.  Yeni Keçiborlu Kükürt Fabrikasını ne yaptınız?

“1400 kişinin çalıştığı, ilçenin ekonomisine, sosyal- kültürel yaşamına canlılık kazandıran, GSMH 1117,0 milyon TL katkı sağlayan Bu fabrikayı 1994 yılında “ithalatçı(dışalım yapan) firmaların, dışarıdan ucuz kükürt ithal etmelerini serbest bıraktık. Böylece Keçiborlu Kükürt Fabrikasının zarar etmesini, bu nedenle de kapatılmasını gerçekleştirdik. Şimdi tüm kükürt dışarıdan döviz karşılığı satın alınıyor artık. Yani kükürt üretmekten de vazgeçtik” dışında bir yanıtınız olabilir mi?

Devam edelim ve Amerikan dolarlarıyla, AB fonlarıyla beslenip, Cumhuriyet Devrimiyle inşa edilen kamu mülkiyetinde olan ne varsa özelleştirme adı altında kamu mallarını yağmalatan, resepsiyon, mesaj, balo, tören Atatürkçülerine soralım.

Gülyağı Fabrikasının Fransız – Amerikan şirketlerine peşkeş çekildiği dönemde siz başka bir ülkede mi yaşıyordunuz?

Ya! 6 Mart 1930 da kuruluşu kararlaştırılan, 1935’te çalışır duruma getirilen Sümerbank Halı ve iplik Fabrikasına ne oldu?

Türkiye Cumhuriyeti'nin Halk tasarrufuyla oluşturulmuş ilk kamu yatırımlarından biri olan İplik Fabrikası (1943 yılında Sümerbank Halı ve iplik Fabrikası) Atatürk'ün ekonomik devriminin mihenk taşı olan bu fabrikaya ne oldu?

 Önce Fabrikayı besleyen ana damarlar kurutuldu. 1987 yılında Sümerbank tüm kurum ve kuruluşları ile birlikte “Kamu Ortaklığı İdaresi”ne devir edildi. İşlevleri devlet eli ile ortadan kaldırılan, halıcılığımızın lokomotifi olan Isparta Bölge Fabrikası 2008 yılında kapatıldı ve makine parkı hurdaya ayrıldı. Daha sonra Yalvaç Belediyesi’nin açtığı tesise verildi.  Sadece Tescilli Markası satıldı.

 Böylece Isparta ve halıcılıkta önemli olan yöreler için sosyal ve ekonomik olarak halıcılığın itici gücü olan ve büyük bir boşluğu dolduran kuruluş yok edildi.    Bu karar ile kökleri Osmanlı dönemine dayanan halıcılığımızın en büyük destekleyici tesisi ve Isparta’daki 200 yıllık uzmanlığı ve hafızası yok edildi.

Aslında yok edilen yalnızca Sümerbank değil Atatürk Cumhuriyeti ve ulusal devlettir.

Tüm bunlar olup biterken tören Atatürkçüleri, 6 Mart Atatürkçüleri ne yapıyordu? Bir hatırlayalım hele; ülkeye daha çok yabancı sermaye gelsin, Avrupa Birliği’ne girelim, girmek için istedikleri her şeyi yapalım, gerekirse Kıbrıs’ı da verelim, isterlerse Güneydoğu onların olsun, Amerika’ya inanalım, Avrupa’ya güvenelim. Devletçilikten vazgeçelim.  Kamu yatırımlarını özelleştirelim.

 Daha bitmedi. Bu aymazlar;

Milliyetçilikten vazgeçip işbirlikçi oldular,

 Laiklikten vazgeçip “çarşaf da Türk kadınının değeri” dediler.

Atatürk’ten beslenmediler, Atatürkçülüğü,  Atatürk’ten değil, AB devşirmesi, NATO aydını, Kürt Said beslemelerinden öğrenmeyi yeğlediler.

Altmış yıl önce Türkiye’yi “Küçük Amerika” yapacaklarını ilan ettiler.

Kemalist Devrimle inşa ettiğimiz ne varsa yıkıp yok ettiler.

Dünya sermayesi ile işbirliği içinde ekonomide, eğitimde ve sağlıkta özelleştirme saldırısıyla, Cumhuriyet’in elde kalan son kalelerine de düşmana teslim ettiler.

Belki okurlar ve utanırlar düşüncesi ile Tören Atatürkçüsü zevata Atatürk’ün şu sözlerini bir kez daha yineleyelim.

“Ahmaklar, memleketi Amerikan mandasına, İngiliz koruyuculuğuna bırakmakla kurtulacak sanıyorlar. Kendi rahatlarını sağlamak için bütün bir vatanı ve tarih boyunca devam edip gelen Türk bağımsızlığını feda ediyorlar.

Oh ne ala! Mücadele yerine mandayı kabul edeceğiz ve rahata kavuşacağız! Bu ne gaflet, bu ne körlük, bu ne budalalık. İstanbul’un yüce kişileri de bu fikirde. İçlerinden biri çıkıp da ya istiklal ya ölüm diyemiyor.”

Başta sorduğumuz soruyu bir kez daha soralım “Hangi Yüzle Karşılayacaksınız ATATÜRK’Ü?”

 YÖNETİM KURULU ADINA:                                                              Mahmut ÖZYÜREK
ULUSAL EĞİTİM DERNEĞİ
ISPARTA ŞUBE BAŞKANI